دوباره پارک

هشتم اردیبهشت ماهه و نصفه دومین دندون هستی که از لثه اش جوانه زده دیده می شه .  تا یکی دو روز دیگه ایشاله همه دندونش میاد بیرون و هستی جون صاحب دو تا مروارید خوشکل سفید می شه. خدای مهربون شکرت.

اما عصرها بیقراری هستی جون شروع می شه ، باهم میریم دردر و پارک:

هستی در حال تماشای یه نی نی دیگه:

بعدش رفتیم فیل سواری، بعد هم چندین و چندین بار سرسره بازی که خیلی خوشحال شدی. البته همش باید مراقب بودم تا بچه های دیگه از سرسره پایین بروند و پشت سرت هم کسی نباشه که تصادف کنین. در این فاصله های انتظار همش درخواست ادامه بازی می کردی: "اوییی اوییییی"

دوباره وقتی روی چمن ها نشستیم یه شلنگ آب گنده دیدی همش میرفتی که بگیریش اما...

آخرش هم اینجوری نگاهش می کردی:

و آب خوردنت...

دیگه قیافه ات نشون می ده که کاملا خسته شدی.

تا رسیدیم خونه ...

آسوده بخواب نازنینم