ماهنامه هستی جون 19

 هستي و برقراي ارتباط با طبيعت: طبع لطيف و ذوقت براي لمس و تجربه برگ ها

 برگ ها رو ميگيري دستت مي گي : گل گل

اينم خونه مادر جون كه عاشق حيات رفتن و كندن برگ هاي درختهايي...

هر چيزي كه مي بيني نشون ميدي ميگي چيه چيه؟ آفرين همه شكل هاي هندسي اين ساعت رو بلدي جاش بزاري، آفرين به اين هماهنگي چشم ها و دست ها... گاهي يك شكل رو چندين با مي چرخوني تا درست جاش قرار بگيره وقتي گذاشتي جاش ميگي: آهان!!!

اين مكعب ها رو خيلي دوست داري وقتي برجت تكميل شدي به خودت دست مي زني

انگشت ما رو خيلي محكم مي گيري و روي شكل ها ميزاري مي گي: چيه چيه؟ بعد n مرتبه تكرار ميكني

اما اين شكل هارو هر جور دوست داري مي چيني..

پارك ميريم سوار دستگاه ها نمي شي فقط نگاه مي كني و ذوق و خنده...

دست منو ميزني كنار... خودم ميرم بالا

از تونل رد مي شي ، بعضي وقت ها هم گير مي كني ماماني به دادت مي رسه

راستي دندون چهارم و پنجمت باهم دارند درميان، قبل از دندون هاي نيشت داري آسيا درمياري...